Elke dag gaat Robin op bezoek bij Bompa. Bompa is heel oud. Hij woont in een bejaardentehuis op de hoek van Robins straat.” Hoewel Bompa altijd dezelfde grapjes uithaalt en steeds dezelfde verhalen over vroeger vertelt, blijft Robin het leuk vinden. En dat Bompa Robin steeds ‘Karel’ noemt, vindt hij niet erg. Robin houdt veel van Bompa! In ‘Bompa’ wordt getracht dementie bespreekbaar te maken voor jonge kinderen. Het is een prentenboek met telkens een volledig geïllustreerde pagina en op de andere pagina tekst van een vijftal regels. De tekst is eenvoudig en aangepast aan de doelgroep. Dat Robins grootvader dement is, wordt subtiel gesuggereerd; zijn "lichtje gaat af en toe uit". Vooral kinderen die in hun directe omgeving een oudere persoon hebben die in een tehuis woont en wat verward is, zullen zich kunnen identificeren. De personages zijn vlak en uitdrukkingsloos getekend maar de illustraties bevatten leuke vondsten en humoristische details. Het kleurgebruik is fris en helder, en creëert een heel andere sfeer dan het muffe en donkere, wat we gewoonlijk associëren met dementie en bejaardentehuizen.