Alle dagen zijn even saai voor de wombat. Hij slaapt meestal, eet wat en krabt zich. Af en toe gebeurt er wel iets. Wanneer het droog en warm is, neemt hij graag een stofbad (liefst naast de barbeque waar zijn "huisdieren" aan het eten zijn). Hij gaat al eens een gevecht aan met een harig monster (de deurmat) en wint ervan ook. Wanneer hij trek heeft in wortels knaagt hij zolang in het hout van de deur tot er een groot gat in zit ... en ze hem wortels geven. Zijn "huisdieren" timmeren het gat dicht en bij zijn volgende poging beukt hij dan maar tegen de vuilnisbak tot de wortels eraan komen. Een gat in de grond graven is een toffe bezigheid, maar ze gooien het steeds terug dicht. Onze wombat wil wel eens wat anders eten dan wortels, komkommers zijn ook lekker...
De vindingrijkheid van de wombat is groot. Het is net een slim kind dat bij de volwassenen uitprobeert hoe ver het kan gaan om zijn zin te krijgen. Acht dagen lang - van maandag tot maandag - vertelt de wombat zelf in dagboekstijl hoe zijn samenleven met de mensen verloopt. Heel grappig is dat omwille van de discrepantie tussen wat hij zegt en wat je op de prenten ziet. Na afloop van die bewogen week heeft hij zijn zin. "Vanavond: gemerkt dat mensen makkelijk tam zijn te maken, de lieverds." Hij graaft dan maar een nieuw hol onder het huis "om dicht bij mijn huisdieren te zijn."  Of jonge kinderen de finesse van het verhaal begrijpen is niet zeker, maar hilarisch is het zeker!