Vier jongeren, drie dagen protest, twee grote liefdes, één doel: vrijheid. Samya is verliefd op Mohammed, al weet ze dat hun families dit nooit zullen accepteren: zij is christen, hij moslim. Mohammed, voorbestemd om de kruidenierszaak van zijn vader over te nemen, durft niemand op te biechten dat hij danser wil worden. Nog minder durft hij op te biechten dat hij verliefd is op Abdelrahman. Zijn zus Layla, zeer politiek geëngageerd en gefrustreerd omdat ze als meisje binnen moet blijven en haar moeder helpen, start onder een schuilnaam een blog over die drie cruciale januaridagen in Egypte in 2011. Abdelrahman is het meest gedreven om actief deel te nemen aan de Arabische Lente. Hij bekoopt het met zijn leven. Uitzinnig van verdriet loopt Mohammed met open armen de ordetroepen en ook zijn eigen dood tegemoet.
Op een goede honderd bladzijden probeert de auteur niet alleen een insidersbeeld te geven van die cruciale dagen, maar meteen ook van het dagelijkse leven in Egypte. Met aandacht voor zowel het gebrek aan individuele vrijheid van meisjes, als de onmogelijkheid om je te outen als homoseksueel, als het gebrekkige onderwijs, als de onderdrukking van het Mubarak-regime, als de onmogelijkheid van vrije meningsuiting. Met tegelijk nog een coming of age van elk van de vier personages. Wat resulteert in een nogal oppervlakkig beeld van elk van hen, waarbij clichés niet geschuwd worden. Ook de taal is wat te eenvoudig voor de adolescent voor wie dit boek toch bedoeld is. De op de cover nauwelijks leesbare titel is melodramatisch, zoals ook het einde van het boek.