Het kleine meisje Welkom woont in een groot huis in het midden van het bos. Het is er veel te groot en eenzaam. Op een dag stelt vriend vleermuis voor een stel reizigers op te vangen. Ze komen van ver en zoeken een plek op te wonen. Waarom ook niet? De volgende morgen staan de vier berenbroers voor de deur. Eigenlijk zijn ze maar met drie, maar ze zouden ook met vier kunnen zijn. Ze zijn groot en sterk en eten enorm veel. Ze snuffelen tussen Welkoms spullen en snurken verschrikkelijk hard. Maar bovenal zijn ze erg grappig. Ze vullen Welkoms huis met vrolijkheid en haar buik met een warm gevoel. Om hun komst te vieren organiseren de berenbroers een gigantische picknick. Aan kleine dingen doen ze niet. Iedereen krijgt een uitnodiging! Maar de stoeltjes blijven leeg en en de stapels pannenkoeken met honing onaangeroerd. Voor het eerst sinds hun komst twijfelt Welkom. Was het wel een goed idee de broers binnen te laten? Had ze moeten oppassen voor ze omdat ze ergens anders vandaan komen? De buren vinden hen gevaarlijk. De politie wordt langs gestuurd om allerlei vergunningen te controleren. En die nacht brandt Welkoms mooie huisje af. De broers besluiten verder te trekken, Welkom en vleermuis gaan met hen mee. Ergens op deze aarde is er vast wel een plek waar drie beren, een vleermuis en een meisje welkom zijn. Nee? Ja. Misschien. Wij hopen het met hen mee! 

Dit ontroerende verhaaltje begint met een knipoog naar het bekende Goudlokje en de drie beren. Ditmaal worden de rollen echter omgedraaid. Het schattige kleine meisje heet drie grote beren welkom in haar huis en het dat blijkt toch net niet zo vanzelfsprekend voor iedereen. Cousseau weet met korte krachtige zinnen perfect een gevoel weer te geven. De broers vullen het huis en hart van Welkom. De afwijzing van de buren is echter nog harder voelbaar in de eenvoudige zinnen "Dat zij hier niks te zoeken hebben. Dat als het zo doorgaat, het bos hun speeltuin wordt." De distantiëring tussen zij en het niet uitgesproken, maar o zo aanwezige, wij is erg voelbaar. 

De prachtige illustraties van Anne-Lise Boutin doen denken aan lang vervlogen tijden en sluiten perfect aan bij het verhaal. De broers zien er grappig uit in hun leuke outfits, de weelderige planten en bloemen vullen de pagina's met kleur. Wie goed kijkt kan hier en daar een argwanende buur ontdekken. Een plezier om door te bladeren en prentjes te kijken. 

Op het einde van hun reis komen de vrienden aan op een vrolijke plek, vol vreugde en gelach. Een plek waar iedereen, ongeacht soort of kleur, ook echt welkom is. Jammer genoeg zijn er in de echte wereld nog nooit zoveel mensen op zoek geweest naar zo'n plek en zullen velen die nooit vinden. De grappige, vertederende beren zorgen voor een gedroomde kapstok om de vluchtelingenproblematiek bespreekbaar te maken bij de allerkleinsten. Want het geluk van de drie beren begint allemaal bij een kleine meisje dat Welkom heet.