De beste schoolverhalen 1

'De beste schoolverhalen 1' van Jacques Vriens bundelt drie eerder verschenen boeken uit de populaire schoolreeks van Jacques Vriens. ‘Die rotschool met die fijne klas’ vertelt over een groep zeven (vijfde leerjaar), die zijn eigen meester terug wil. De aanpak van Jan Brinkman, de meester van deze groep, verschilt erg van de visie die het hoofd van de school, meester Wijnen, op onderwijs heeft. Daar dreigt deze groep de dupe van te worden. Wanneer meester Brinkman besluit om met zijn klas mee te doen aan een autorace stijgt de spanning ten top. Bij het proefrijden gebeurt er een ongeluk en de gevolgen voor Brinkman en zijn klas zijn niet meer te overzien. Vanaf dat moment wordt de meester met ziekteverlof naar huis gezonden en neemt het hoofd van de school de groep over. Uiteraard laten de kinderen dit niet zomaar gebeuren. In ‘Achtste-groepers huilen niet’ wordt de oudste groep van de basisschool geconfronteerd met een klasgenootje dat ernstig ziek wordt en uiteindelijk ook dood gaat. Het is een eerlijk, aangrijpend verhaal waarin de vlotte vertelstijl de lezer door de verschillende emoties heen loodst. In het laatste verhaal ‘De school is weg’ volgt de lezer het verhaal van Roxanne, die sinds twee maanden deel uitmaakt van groep zeven. Haar niet vanzelfsprekend gedrag maakt het haar niet gemakkelijk. Toch slaagt ze erin haar plaats te verwerven en vriendschap te sluiten met Willem. Langzaam komt Willem er achter wat er aan de hand is met dit wispelturige, brutale en ook grappige meisje. Dan brandt op een dag de school af. Eerst denkt Willem “Yes, de school is weg.” Maar wanneer hij de puinhoop ziet, schrikt hij toch wel heel erg. Bovendien blijkt Roxanne plots spoorloos … Alle verhalen spelen zich af in Nederlandse scholen. Vooral het eerste deel, ‘Die rotschool met die fijne klas’ geeft een beeld van een schoolcultuur waarmee het traditionele Vlaanderen de dag van vandaag niet echt vertrouwd meer is. Als volwassene is het mooi om doorheen de verhalen de visie van Jacques Vriens te voelen en vooral de betrokkenheid en de respectvolle wijze waarmee hij kinderen benadert te herkennen. Voor kinderen zijn dit vlot geschreven verhalen waarin ze een aantal gevoelens kunnen herkennen. Verhalen die hen een wereld leren kennen die aansluit bij de eigen belevingswereld en die toch een beetje verruimen.