In ‘De donkere getallen I’ maakten we al uitgebreid kennis met Harry de Wilde. Hij is een leerling aan het ITCH (Wonderful Institute for Terrific Children). Zijn begaafdheid met getallen is ondertussen vermaard, ook bij zijn leerkrachten. Harry heeft immers nog een extra talent: omgaan met donkere getallen. Hierdoor is hij in staat om door de tijd te reizen. Ook in ‘Gevangen in de tijd’ doet hij dit maar in plaats van een boeiende ervaring wordt dit een gruwelijke nachtmerrie. Harry komt in 1837 uit. Hij wordt gevangen genomen en weggevoerd naar de goed bewaakte kliniek van dokter Skull. Deze angstaanjagende figuur experimenteert naar hartelust met zwakzinnige kinderen. Door zijn fascinatie voor het menselijke brein zijn bij hem alle stoppen doorgeslagen. Hij voert schedelboringen en hersenoperaties uit op de jongeren. Daarna laat hij ze allemaal wegkwijnen in de vreselijke kerkers van het immense gebouw. Al vlug zal Harry de volgende patiënt worden en hij slaat in paniek. Hoe geraakt hij weg? En, misschien nog belangrijker: hoe komt hij terug in zijn tijd? Dit vervolg heeft hetzelfde spanningsgehalte als het vorige. Het is goed en vlot geschreven. Het tempo ligt vrij hoog en je blijft geboeid tot de laatste bladzijde. De personages zijn sterk en goed uitgewerkt. Dit boek verscheen in de reeks ‘Schrikdraad blauw’. In deze serie verschijnen schrikaanjagende, griezelige en spookachtige verhalen met hier en daar een vleugje humor.