‘De driehoeksdans’ behoort tot een reeks verhalen van Rita Verschuur (Rita Törnqvist) waarin ze haar eigen jeugdherinneringen optekent. In dit deel is hoofdpersonage Rita veertien, een tiener in het na- oorlogse Nederland (ca. 1950). We maken het complexe proces van opgroeien mee, gezien door Rita’s ogen. In een vaak ontroerend eenvoudige taal typeert de ik-persoon treffend de onzekerheden van een meisje dat haar lichaam ziet veranderen en daar soms wel, soms ook niet blij mee is. We zijn getuige van Rita’s eerste verliefdheden en of haar gevoelens nu een verre filmster betreffen of een doodgewone buurjongen, ze beleeft het allemaal even intens. Het leven doet haar denken aan de dansles, vol met ingewikkelde driehoekspassen. In Vlaamse oren klinken sommige termen misschien erg Nederlands en België is echt wel het exotische buitenland, maar storen doet dit niet. Ook Vlaamse kinderen (in de praktijk waarschijnlijk vooral meisjes) zullen zich zeker herkennen in Rita’s gevoelens en belevenissen, zelfs al speelt alles zich meer dan een halve eeuw geleden af.