Gier en Beer liegen altijd, ze doen niets liever dan een (grappig) loopje nemen met de waarheid. Bovendien vervelen ze zich te pletter en ze besluiten om werk te gaan zoeken. Maar waar ze ook zoeken in en om het huis, werk vinden ze niet! Dus gaan ze te rade bij buurvrouw Krok die geen werk heeft maar wel 'raad'. Ze geeft het tweetal het adres van de tv, waar nachtwakers gezocht worden. Ze liegen er op los bij de baas van de tv en worden meteen aangenomen. Die baas, kikker, drukt hen op het hart nooit aan de allereerste tv die in de studio staat, te komen. Plechtig beloven de twee om de tv niet aan te raken. Weeral een leugen want nauwelijks zijn ze met hun werk begonnen of ze zetten het toestel aan. Op het scherm verschijnt een oermens en een mammoet, ze zitten samen aan het vuur. "Saai", zegt Beer en ze besluiten een plek te zoeken om te slapen. Even later horen ze een hels lawaai. In de studio rent de oermens angstig rond, achtervolgd door een enorme mammoet. De oermens slaagt erin uit de studio te ontsnappen en brult dat hij honger heeft. Toevallig weet Gier uit een boek over de oertijd dat mensen uit die tijd dol zijn op tiramisu. Even overwegen de vrienden om zelf tiramisu te maken maar ze hebben geen zin om een kookboek te lezen. Snel hollen ze naar de nachtwinkel achternagezeten door de brullende Oermens. Ze vinden heel veel soorten tiramisu maar geraken de oermens kwijt. Snel eten ze zelf alle tiramisu op en gaan terug naar hun werk. Een agent helpt hen binnen te komen, waar ze een enorme ravage aantreffen. Gier en Beer moeten snel bedenken hoe ze Oermens en de mammoet terugkrijgen in de tv. Bovendien dient alles tegen de ochtend opgeruimd te zijn...
Een boekje boordevol grapjes voor beginnende lezers die hen meermaals zullen doen schudden van het lachen. De humor is soms wat voorspelbaar maar zeker genietbaar voor zes- tot zevenjarigen. Het liegen van de twee hoofdpersonages brengt hen elke keer opnieuw in de problemen; 'eerlijk duurt het langst' kan beschouwd worden als de moraal van dit verhaal.
In eenvoudige zinnen worden knotsgekke situaties beschreven hoewel de hoofdstukken soms net iets te lang zijn om de concentratie vast te houden. De tekeningen van de hand van Astrid Yskoud kunnen echter maar matig bekoren en maken bovendien de cover niet erg aantrekkelijk.