Wanneer de dertienjarige Teuntje een brief wil gaan posten, zakt ze plots door de grond. Ze valt pardoes bovenop de zandeling Winfred, die net een kluis vol diamanten heeft leeggeroofd. Hij wordt achtervolgd door aardmannen. Teuntje begrijpt al snel dat deze twaalfjarige whizkid in de doolhof van gangen in de Onderaarde haar ticket naar de mensenwereld is. Wanneer zij hem van een fret redt, blijkt hij zelfs met een erecode aan haar verbonden. Een onmogelijke opdracht. Moet hij nu ook met haar mee naar boven of weet hij zijn schuld terug te betalen? Een zeer stereotiep verhaal. Het is geen nieuw element om door een opening een andere wereld binnen te stappen, daar een beetje te verdwalen en met andere wezens in aanraking te komen en een uitweg naar de bekende wereld te zoeken. De tekst weet niet te boeien, hoewel het hele verhaal een soort spannende achtervolging moet voorstellen. Door de vele herhalingen in de tekst (zandelingen zijn zo slim en aardmannen toch zo dom, etc.) haak je als lezer al snel af. Bovendien komen de twee vluchtelingen door de slimmigheden van Winfred maar zelden voor verrassingen te staan.