De prins en de puinhoop

"Niet zo lang geleden, in een paleis hier niet zo ver vandaan, woonde een prins. Zijn moeder was koningin. Ze regeerde over het land. Soms vroeg de prins: 'Mag ik helpen regeren?' 'Nee,' zei de koningin, want ze deed alles het liefste zelf en ze wilde voor altijd koningin blijven." Zo begint dit boek met een duidelijk herkenbare koningin Beatrix op de illustraties. De prins is boos en begint op een morgen te regeren. Hij knipt en knipt heel veel lintjes door. De koningin is boos, ze vindt dat de prins er een puinhoop van maakt. Boos en mokkend gaat de prins naar buiten. Dan komt de familie Sloper met hun sloopkraan en hun stalen slingerbal de oprijlaan opgereden. Puinhopen maken, dat is ons werk, beweren ze. Voor het eerst vraagt de koningin de prins om raad: hoe gaan we ze tegenhouden? Dan neemt de prins de leiding over, hij bedient de stalen bal en sloopt daarmee de hele sloopkraan. Hij stuurt de familie Sloper weg en zegt dat hij het klusje verder wel zal klaren. Dan vraagt de prins weer: 'Mag ik helpen?' En na een korte aarzeling stemt de koningin toe: 'Wuif maar mee. Je moet tenslotte oefenen voor koning,' zegt ze. Dit boekje refereert duidelijk naar het Nederlandse koningshuis, waar de koningin ondanks speculaties niet aan aftreden schijnt te denken en waar een kroonprins mogelijk staat te trappelen. Het lijkt me mits een kleine verandering ook perfect toepasselijk op de Belgische situatie. Het is echter de vraag of kinderen de ironie van het verhaal snappen. Want grappig is het verhaal wel en de illustraties versterken het. Royalistisch kun je dit boekje niet helemaal noemen. De prins wordt wel als opvolger voorgesteld, maar één ding heeft de familie Sloop wel gesloopt: de koningstroon. Zouden de kroonprinsen dit boekje voor hun kinderen kopen?