In een hoogst eigenzinnige en bijzonder poëtische stijl schetst Paul de Moor de jeugd van Roger Raveel, en dan vooral de aanloop naar diens carrière als kunstschilder. Het boekje staat ver af van een klassieke biografie: er wordt geen chronologisch verhaal gegeven met data en plaatsen, het zijn korte stukjes over herinneringen, gevoelens, het ontluiken van de kunstenaarsziel. Paul de Moor wikt en weegt hierbij duidelijk elk woord vooraleer het op papier komt, zoals een schilder doet met elke lijn op het doek. En het zal wel geen toeval zijn dat hij daarbij zoveel open laat, zoals Raveel vaak witte vlakken schildert. Getuige ook het citaat van Roland Jooris waarmee het boek opent: "Geschilderd of geschreven. Schilderen of schrijven.” (p. 7). Maar daarmee geeft hij een indringend portret van de kunstenaar. En tegelijk van het dorpsleven in Vlaanderen rond de tweede wereldoorlog. De illustraties zijn - hoe kan het ook anders - van Roger Raveel en staan in constante wisselwerking met de tekst. Ongetwijfeld bereikt dit boek maar een select publiek, en dan zeker geen tienjarigen zoals de uitgever zelf aangeeft. Poëtisch ingestelde jongeren en volwassenen, met belangstelling voor moderne schilderkunst, die mogelijk wel.