Deze schelp verdient een kistje

Veerle woont bij haar opa aan zee. Waar haar ouders en grootmoeder zijn, verneem je veel later. Opa is een zachtaardig man die heel goed voor zijn kleindochter zorgt. Hij brengt haar met mondjesmaat grote levenswijsheid bij, onder andere hoe belangrijk het is juiste keuzes te maken en wat de kracht van herinneringen is. Veerle zoekt schelpen op het strand en die roepen gevoelens bij haar op: soms blije, soms verdrietige. Opa schenkt Veerle kistjes om haar schelpen met herinneringen in te bewaren. Ook de droeve schelpen, want droevig zijn hoort bij het leven. Veerle wordt groter, en trekt steeds een beetje verder de wereld in. Haar opa begrijpt dit, maar Veerle wil haar opa niet alleen achterlaten ...
In dit verhaal van Annie van Gansewinkel staan opgroeien en loslaten centraal, maar ook omgaan met verlies werd mooi verwerkt. Geen makkelijke onderwerpen en dus een hele uitdaging om het geheel niet te zwaar beladen te maken. Toch komen de belangrijke levenslessen nergens te moraliserend over. De gebeurtenissen en emoties die in het boek beschreven worden, blijven nog wel een tijdje nazinderen. De illustraties van Richard Verschraagen zijn een perfecte aanvulling bij het verhaal.