Dit boek is het vervolg op 'Drift', het debuut Van Becca Fitzpatrick en in de VS een bestseller.
In het eerste boek maakten we kennis met Nora Grey en haar grote liefde Patch en bleef er een moord onopgehelderd. In het tweede boek is helemaal niet meer duidelijk of Patch wel haar grote liefde is. Aangezien Patch een Nephilum is - d.w.z. een gevallen engel - moet hij iemand het leven redden om erkend te worden als een volwaardig  sterveling. Maar in het begin van het verhaal wordt de vader van Nora vermoord en ze vermoedt dat Patch iets met de moord te maken heeft. Een grote vertwijfeling maakt zich van Nora meester. Ze wordt tegelijk aangetrokken en afgestoten door Patch. Soms hoort ze stemmen in haar hoofd die haar helemaal in de war brengen. Ze is ook stikjaloers op Marcie, haar eeuwige rivaal in zowat alles wat belangrijk is in haar leven. Vee, haar beste vriendin, is ondertussen verliefd geworden op Rixon, een goede vriend van Patch en ook een gevallen engel. Vee heeft niet altijd de tijd om de problemen van haar hartsvriendin te delen. Uiteindelijk eindigt het boek met een vraag die laat vermoeden dat Nora misschien wel iets met die moord(en) te maken heeft ... maar wat?
Net als het eerste boek, begint dit ook wervelend en spannend, maar jammer genoeg wordt die spanningsboog niet aangehouden. Middenin zakt het verhaal in elkaar als een pudding om tegen het einde weer een beetje op te leven. Ook zijn de personages maar dunnetjes getekend. Ze blijven steken in zeer puberale en oppervlakkige gedragingen. Vooral de hoofdfiguur Nora heeft er sterk onder te lijden. Haar jaloersheid is zeer kinderachtig en steekt bij de minste aanleiding de kop op. Daardoor krijg je vaak het gevoel dat het verhaal zeurderig begint te klinken. Haar relatie met Marcie, die plots haar halfzuster blijkt te zijn, getuigt van weinig volwassenheid. Je leert de personages ook niet echt kennen. Hun motieven zijn soms zeer ingewikkeld en als lezer weet je niet altijd wat er op het spel staat. Deze reeks lijkt wel een gemiste kans.