Het verloop van een kalenderjaar wordt uitgebeeld aan de hand van grote prenten die telkens een dubbele bladzijde beslaan. Het tafereel blijft hetzelfde: een wat achterin gelegen huis met grote voortuin, rechts een bos en in de verte weilanden. Elke maand zie je wel de veranderingen in de natuur die het seizoen teweeg brengt. Wat als eerste in het oog springt is het erg statische karakter: het huis is statisch, mensen die er rond vertoeven, zijn net standbeelden en ook de dieren vertonen weinig tot geen expressie. De illustraties komen erg druk over. Men verliest zich in een wirwar van details, zoals een overvloed aan blaadjes, op een andere tekening een drukke bedoening van vlinders. De drukte wordt nog eens geaccentueerd door het grote contrast tussen bepaalde, harde kleuren. Het tekstje bij elke maand is quasi overbodig. Het is nietszeggend. Net als de vraag die erbij gesteld wordt, kan de voorlezer dit evengoed zelf verzinnen.Spijtig, maar dit prentenboek roept geen gevoel van rust in de natuur op, als kijker ervaar je onrust.