Dit is het geromantiseerde, echt gebeurde verhaal van Owen, het nijlpaardje. Hij woont in Kenia. Eerst woonde hij er met zijn mama en zijn familie aan de oevers van de Sabaki-rivier. Owen hield van de rivier maar het allermeest hield hij van zijn bruingrijze mama. Hij liep vaak "vlak achter haar dikke staartje aan". Toen begon het heel hard te regenen. En alle nijlpaarden werden naar zee gespoeld. Hoe Owen ook zocht en hoe hard hij ook riep, hij vond zijn mama en de andere nijlpaarden niet meer terug. Met een grote tsunamigolf werd Owen terug naar de kust gespoeld. Helemaal alleen en erg in de war kijkt Owen om zich heen tot hij iets bruingrijs ziet. Owen kruipt ertegenaan. Het is de stokoude schildpad Mzee. Hij gaat zich om Owen bekommeren. Beetje bij beetje gaat Owen bij Mzee de geborgenheid vinden die hij bij zijn mama had en hij loopt weer "vlak achter het dikke staartje aan". Dit verhaal is niet alleen vertederend. Dat het gebaseerd is op waar gebeurde feiten maakt het ook bijzonder. De illustraties in grijsbruin of bruinig grijs zijn haast fotografisch en zeer expressief: je kan de gevoelens van de dieren erop aflezen. Wanneer het toch al uit de kluiten gewassen baby-nijlpaard achter de oude schildpad loopt, geeft dat een heel knappe compositie. Owen leeft nu in het Haller Park, een natuurreservaat even buiten Mombasa.