Meester Werner zoekt een nieuwe thuis voor Treesje. Treesje is het minivarken van zijn buurvrouw. Ze vertrekt naar Canada. Muk voelt zich meteen geroepen. Maar dan moet ze mama overhalen. Ze wonen immers in een flat en daar is geen plaats voor dieren. Maar zo'n mini-varkentje is toch wel mogelijk? Muk krijgt uiteindelijk haar zin. Wanneer ze het varkentje samen met haar vrienden Sam en Melle gaat ophalen, valt ze bijna omver van verbazing. Dit is geen minivarken maar een hangbuikzwijn. Wat nu? Ze verstoppen het varken in het tuinhuis. Wanneer ze tijdens de middag gaan controleren of alles is orde is, is Trees de tuin van de buurman aan het plunderen. Dit is hopeloos! De volgende dag is Trees opnieuw uitgebroken en verwoest ze de bloemen van de buren. Uiteindelijk sluiten ze Trees op in de kelder. Dit blijft echter niet geheim en wanneer mama het varken ontdekt, wil ze dit koste wat het kost naar de kinderboerderij brengen. Uiteindelijk komt alles goed en wordt er voor Trees een degelijk hok getimmerd en krijgt ze er bovendien nog een vriendje bij.
Dit is een prettig verhaal met heel wat humor. De kinderen geven de buurvrouw zelf de naam 'Pakistan'. Melle heeft de vorige avond iets over Pakistan gelezen, ... vandaar. Dit resulteert in grappige situaties. Het lettertype is uitzonderlijk groot. Het verbaast me dat dit niet uitdrukkelijk staat vermeld. Het blijft toch een lijvig boek voor deze jonge doelgroep. De korte hoofdstukken lezen vlot. De tekst wordt afgewisseld met leuke zwart-wit illustraties. De kleurige kaft met het flatgebouw en zijn bewoners spreekt onmiddellijk aan en nodigt uit om aan het boek te beginnen.