Kleine Thomas wil zijn oma een origineel cadeau sturen voor haar verjaardag: een hele grote knuffel. Zo gezegd, zo gedaan en samen met zijn mamma trekt hij naar het postkantoor om de knuffel te verzenden. Wat volgt, is een typisch kettingverhaal: Thomas geeft meneer Postma van het postkantoor een knuffel, deze geeft op zijn beurt een knuffel aan mevrouw Schaapman die de post naar de vrachtwagen brengt en zo knuffelt iedereen iedereen, tot de knuffel tenslotte bij oma terecht komt. Waarop die op haar beurt een zoen terugzendt, zodat het hele procédé opnieuw doorlopen kan worden… Een prentenboek met een heel fijn en lief verhaaltje, dat je als volwassene met een glimlach dichtslaat nadat je het (voor)gelezen hebt. Van kleine kinderen is geweten dat zij herhaling in een prentenboek zeer zeker weten te smaken (denken we maar aan ‘We gaan op berenjacht’) en dat zal hier ook het geval zijn. Bovendien nodigt het boek uit om elkaar ook eens een superknuffel te geven en daar is toch nooit iets op tegen, nietwaar? De tekeningen van Valeri Gorbachev blinken misschien niet uit in originaliteit - ze doen zelfs wat denken aan de prenten van Richard Scarry – en zijn absoluut niet vernieuwend, maar daar vraagt dit verhaal ook niet om. Gewoon een klassiek rechttoe-rechtaan verhaaltje. Blij dat dat ook nog kan en mag.