Een tien voor taal?

Zoeklicht dyslexie is een speciale serie, gericht op kinderen die het erg moeilijk hebben met lezen. Er wordt echt getracht om deze boekjes voor hen aantrekkelijk te maken. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een heel aantal hulpmiddelen: een luister-cd waar het eerste hoofdstuk van het boek op staat; uitvouwflappen aan het begin en eind van het boek, die de hoofdpersonages met hun namen en ook eventuele probleemwoorden uitbeelden, het vaak herhalen van moeilijke woorden; het gebruik van getint papier zodat het contrast tussen papier en letters vermindert. Tot slot is er een speciaal lettertype, Read Regular, speciaal ontworpen voor dyslectische kinderen. Eén van de kenmerken hiervan is dat het onderscheid tussen letters groter is (bv. b en d) en niet zomaar gespiegeld wordt. Bovendien vind je nog enkele nuttige en bruikbare leestips op de laatste pagina’s van elk boekje terug. Tjerk, Luuk en Rob hebben een club. Ze doen er nogal stoere dingen zoals hutten bouwen. Koen wil ook heel graag bij de club horen, maar Tjerk wil dat niet. Aan het einde van de week moeten de kinderen een taaltoets in school afleggen. Tjerk is niet goed in taal maar weet daar wel iets op. Als Koen de antwoorden van de toets weet te bemachtigen uit de la van de juf, mag hij meedoen met de club. Koen voelt er zich heel slecht bij maar doet het toch. Maar zijn geweten knaagt en Koen voelt zich nog rotter. Tjerk is echter heel blij. De klas maakt op vrijdag de toets maar … Tjerk haalt een ruime onvoldoende! Koen heeft per ongeluk de verkeerde antwoorden doorgegeven … 'Een tien voor taal?' is een goed geschreven boekje. De emoties van Koen worden heel realistisch verwoord. Dat maakt het gemakkelijk om je als lezer in het verhaal in te leven. Eerlijk duurt het langst, is hier het motto. Een boodschap die goed overkomt in een herkenbaar verhaal.