Zwijsen is gekend om zijn taalmethodes en zijn goede leesboeken. De reeks ‘Boekbende’ is ontwikkeld om tegemoet te komen aan de noden van de jonge lezer. Na het aanvankelijk lezen is het immers belangrijk dat het kind veel leest. Daardoor zal het ook steeds beter gaan lezen. De boeken uit deze reeks zijn wat dikker en volgen de leesontwikkeling van kinderen stap voor stap. Ze volgen de huidige AVI-indeling die door het Cito is opgesteld. Boekbende gaat er prat op om spannende boeken te bieden en dat in verschillende leeftijdscategorieën. Daarenboven sluiten ze aan op de technische leesontwikkeling van kinderen. Zo krijgen ze alle kansen om goede lezers te worden. De lay-out is rustig en overzichtelijk. De bladspiegel wordt regelmatig doorbroken door een passende illustratie. Cover en inhoud sluiten goed aan bij de leefwereld van de lezers. Het verhaal wordt in stripverhaal verkort weergegeven aan de binnenkant van de cover. Omdat haar mama ziek is, moet Mim naar oom Kas. Mim vindt dat helemaal niet leuk. Hoewel oom Kas wel lief is, vindt ze het er behoorlijk saai. Er is daar immers niets te doen. Oom Kas probeert allerlei leuke dingen, maar Mim is te koppig om het ook maar een kans te geven. Boos loopt ze het huis uit, zonder uit te kijken. Ze loopt pardoes een mevrouw omver. De vrouw, Saar, heeft heel veel pijn en kan niet meer lopen. Mim voelt zich erg schuldig en helpt Saar naar huis. Ze maken kennis met elkaar en Mim wil het graag goedmaken. Ze helpt Saar waar ze maar kan: ze doet de vaat, ze laat de hond Bunt uit, doet boodschappen en ze zorgt ervoor dat Saar niets tekort komt. Mim vindt het heel leuk bij Saar. Elke dag komt ze terug. Dan moet ze van Saar een cadeautje brengen naar Siem, de neef van Saar. Siem is jarig. Mim mag meefeesten en maakt op het feestje heel wat nieuwe vriendjes. Zo wordt logeren bij oom Kas toch nog leuk. Aan het einde van het verhaal is Saar weer helemaal beter en nodigt ze Mim en al haar nieuwe vriendjes uit om een dagje naar zee te gaan. Eenvoudig verhaaltje met net wat te weinig inhoud. Het hele verhaal mist wat vaart en de gebeurtenissen zijn nogal ongeloofwaardig. De namen van de hoofdpersonages klinken ook vreemd: Siem, Mim, Kee ... Er is niets mis mee om origineel uit de hoek te komen, maar bij het lezen van deze namen, zullen jonge lezers zeker ook de wenkbrauwen fronsen. Ook jammer van de fout op pagina 12: “Pap gaat hij naar de kast.” Dit zou niet mogen in dit soort boeken!