Kleine Eva wil weg. Ze neemt de bus en stapt af aan de laatste halte. Daar ziet ze een rode pijl. Die pijl leidt naar Nergens. Nergens, ... daar heeft ze mama al vaak over horen praten. Als dingen verdwenen zijn, dan zijn ze nergens! Eva is nieuwsgierig en volgt de pijlen. Ze komt bij een grote poort waar een oude man woont. In de grote hal van zijn huis staan de dingrn die pas kwijtgeraakt zijn. Na een tijd gaan ze naar Nergens. Eva blijft een tijd bij de oude man - ze noemt hem Opa - wonen. Uiteindelijk is Eva volwassen en kan ze haar tocht naar Nergens verder zetten. De mensen die in Nergens wonen, komen allemaal van ergens. Ergens waar ze niet gelukkig waren. Er heerst dan ook een bedroefde sfeer in Nergens. Maar daar weet Eva verandering in te brengen!
Iedereen hoort wel ergens thuis. Dat is de mooie boodschap die achter dit verhaal schuil gaat. De tekeningen zijn fijn en broos, net als het thema. De auteur speelt met de betekenis en inhoud van 'ergens' en 'nergens' en dit veronderstelt toch wel een zeker taalgevoel en het begripsvermogen bij kinderen. Je kan het dan ook best samen met hen lezen en er dan verder over filosoferen en fantaseren.