Voor een hert is Fred heel erg handig. Dat komt omdat zijn schepper hem handen gegeven heeft. Handen zijn bijvoorbeeld handig als je blad uit het vuistje wil eten of wanneer je pakkertje speelt. Je kan ook onhandige dingen uithalen met handen en dat overkwam Fred. Het gebeurde op een nacht toen Fred niet kon slapen en een bezoekje bracht aan Anton de boswachter ...
Een knap geïllustreerd boek over een fantastisch hert, Fred. Dat het hert Fred heet is al even bijzonder als het feit dat die ook nog eens handen heeft. Dat is misschien niet de beste keuze voor een hert. Met poten zal je namelijk minder snel de trekker van een geweer kunnen overhalen. Dat is precies wat Fred deed met zijn handige handen. Bovendien schoot hij nog raak ook! Hij schoot de maan aan diggelen! Wat nu gedaan? Aan tafel bij Anton met een lekkere pannenkoek in de hand, bedenkt Fred een oplossing.
Ik heb genoten van dit grappige verhaaltje. Pépé Smit weet het met veel humor - ook in de illustraties - te brengen. De close-up van Fred die met zijn snoet tegen het raam plakt bij Anton, vind ik geweldig! Ik begrijp helemaal waarom Anton zo schrikt! De vanzelfsprekendheid waarmee Fred zichzelf uitnodigt bij Anton en de geniale en tegelijk absurde oplossing voor het ‘maanprobleem’ vind ik heerlijk. Fred (het "snerthert") mag wat mij betreft nog veel avonturen beleven!