Als Lennon gaat slapen, leest mama voor over de dieren in het bos. Hij is ook dol op de slaapliedjes die ze verzint en zingt bij zijn bedje. Lennon wil bij zijn dierenvriendjes en zijn mama spoort hem aan om in het boek te stappen wat verwonderd ook lukt. Ze spelen samen naar hartelust, tot het donker wordt. Lennon is heel nieuwsgierig waar de diertjes wonen.

De illustraties beslaan de hele dubbele pagina. Het zijn tafereeltjes waar kleutertjes warm van worden, zoals in het knusse hol bij mama eekhoorn. Hoe het hertje bang opschrikt is mooi verteld. De tekstjes zijn bondig en gevoelig geschreven. Kleine kinderen zullen zich erin herkennen. Dit voorleesboek is rijkelijk met details versierd, wat een warme gezellige sfeer schept. Wat bij de prenten in het oog springt zijn de overwegend bruine schakeringen; die tinten passen bij de nacht. Maar het hele boek door kijk je aan tegen dezelfde kleuren, en dat wekt verzadiging op.

De mama en Lennon lijken net poppetjes met hun stereotiepe gezichtjes, en ook alle dieren hebben dezelfde oogjes. Dat komt statisch over en mist een zekere dynamiek. Na elke bladzijde tekst volgt een liedje, zeven in totaal. Het zijn lieflijke romantische liedjes, zachtjes gezongen en begeleid met piano- en gitaarklanken.

Dit droomboek voor het slapengaan is eerder een voorleesboek voor een 3 à 4-jarige kleuter. Zij zullen helemaal opgaan in de lieflijke dierentafereeltjes in de maneschijn.