Zoals Schubert prachtige werken componeerde, zo ook werken zijn naamgenoten aan een al even prachtig en klassiek oeuvre. Wie ook maar enigszins bekend is met prentenboeken, smelt bij het horen van titels als ‘Monkie’ en ‘Platvoetje’. Het woordenloze ‘Monkie’ weet virtuoos alle kinderemoties te bespelen en wie geen warm gevoel om het hart krijgt bij het lezen van de perikelen van het onhandige heksje Platvoetje, weet niet wat een goed prentenboek behoort te zijn.
Het moge duidelijk zijn, wij weten het werk van de Schuberts, die ondertussen al zowat dertig jaar bezig zijn, wel te smaken. Niet dat we fan zijn van al hun werk: ondanks de steeds hoge kwaliteit van hun tekeningen – en toegegeven, die zijn niet meteen meer vernieuwend te noemen, maar wel heerlijk herkenbaar – zijn er ook al wel uitgaven geweest die lichtjes teleurstelden qua verhaal.
Ontzettend benieuwd waren we dus toen we deze nieuwe titel in onze welwillende handjes geduwd kregen. En driewerf hoera: dit is er weer eentje dat we zullen koesteren.
Uiteraard zijn er al vele prentenboeken over de tegenstellingen verschenen, dus echte vernieuwing lag niet in de lijn der verwachtingen. Maar dan hadden we de Schuberts toch even onderschat: het is prachtig hoe ze tegenstellingen als stout en lief, alleen en samen, koud en warm, ... weergeven door middel van hun kenmerkende dierenfiguurtjes. Bij blij en verdrietig werden we zowaar zelf een beetje droevig bij het zien van het verzameld dierenverdriet.
Naast de sterke weergave van de emoties weten ze van hun tekeningen ook echte ontdekkingsplaten te maken. Vaak gaat het om kleine details die je ineens opvallen, soms is het echt spelen met de getekende tegenstellingen.
Wie een boek over tegenstellingen wil, weet dus welk exemplaar aan te schaffen. Een leerzaam boek waarin de passie van de auteurs/illustratoren voor hun métier perfect tot uiting komt. Kijk, veel mooier kan het niet worden, toch?