Giel zijn geheim zit in zijn hand. Zijn ouders barsten van nieuwsgierigheid en proberen werkelijk alles om Giel z’n geheim te ontfutselen: hem een hand laten geven, zijn kamer doorzoeken wanneer hij slaapt, tranen veinzen, roepen dat geheimen voor kinderen bij wet verboden zijn, … Pas wanneer ze er geld voor op tafel leggen, laat Giel zijn geheim zien.
In het tweede verhaal sterft Giels overgrootmoeder. Maar omdat zijn ouders zeggen dat ze is weggekwijnd, is Giel in de war. Is ze nu dood of weg? Hij gaat op eigen houtje naar het huis van oma Bos en kruipt in haar bed. Wanneer zijn ouders hem daar vinden, vertelt hij ’s nachts oma Bos gezien te hebben.
Twee goed geschreven verhalen voor wie helemaal kan lezen, maar de inhoud doet hier en daar toch wel wenkbrauwen fronsen: ouders die hun kind geld geven om een geheim te verklappen? En de overleden overgrootmoeder die op bezoek komt, brengt blijkbaar wel duidelijkheid voor het hoofdpersonage, maar voor de lezers lijkt me het tegendeel waar.