Een goede buur is beter dan een verre vriend. Maar wat als je buur een druktemaker is en jij zelf rust wil? Wat als je buur een knorpot is en jijzelf heel enthousiast bent? In dit verhaal volgen we Eend en Beer die in die situatie zitten. Eend is namelijk over alles enorm enthousiast en wil graag veel samendoen met Beer. Vandaag heeft het gesneeuwd en wil Eend is de sneeuw spelen. Beer heeft daar geen zin in, maar Eend luistert niet. Eend duwt Beer naar buiten, al is hij nog niet afgedroogd. Geen wonder dat Beer verkouden wordt. Ook dan is Eend enthousiast om hem te verzorgen, terwijl Beer rust om te genezen wil. Wanneer Beer dan Eend dan eindelijk de deur wijst, wordt Eend ziek en doet ze er alles aan om Beers aandacht te trekken.

Dit boek is heel leuk voor zowel kinderen als volwassenen. De meeste (zo niet alle) volwassenen zullen zich wel meer in Beer herkennen terwijl de kinderen vaak meer sympathie hebben voor Eend. De jonge druktemakers waaraan ik zelf het verhaal voorlas begrepen niet wat Eend mis deed en vonden Beer onsympathiek. Het was een goede aanleiding om over grenzen te praten.

De tekeningen van Benji Davies zijn superleuk om naar te kijken. De stijl komt plat over maar is tegelijk ook dynamisch. Vaak staan er ook meer dan één tafereel op een pagina afgebeeld, waardoor er wat snelheid in dit boek komt. Er is weinig tekst per illustratie en in dit boek is dit boek is dat echt een meerwaarde. De tekst die er is, is een dialoog tussen Eend en Beer of Eend met zichzelf. De tekst van Eend staat gewoon gedrukt, die van Beer in het vet. Dat maakt het voor de voorlezer gemakkelijk. Jammer van het typefoutje op de derde laatste bladzijde want verder is dit boek een schitterend vormgegeven combinatie van beeld en tekst.