Dit kookboek is opgebouwd op het ritme van de seizoenen. Voor elke maand wordt een willekeurig aantal hartige en zoete recepten gegeven met seizoensgebonden ingrediënten. Hoewel: pompoenlasagne in mei? Poire Belle-Hélène in maart? Het aanbod is overwegend, maar niet uitsluitend, vegetarisch en de filosofie van de samensteller staat meteen duidelijk verwoord in de intro: kies voor biopakketten groenten, probeer verantwoord te eten, zeg stresserende (!) supermarkten vaarwel en ga naar je buurtwinkel. Verklaring en achtergrond van dergelijke uitspraken krijg je echter niet, dus de vraag is wat de jonge doelgroep hiermee aan moet.
Ook de recepten missen vaak de uitleg die een tienjarige hierbij nodig heeft. Bij een avocado mengen en prakken, moet je volgens mij eerst uitleggen hoe je die schilt, ontpit en snijdt. Of hoe je een tomaat ontvelt: met enkel een tomaat te tonen die zowel in een pannetje zwemt, als er boven zweeft, kom je niet ver. Wist u overigens dat de avocado een climacterische vrucht is?
Hier en daar krijg je ook extra tips die nergens naar verwijzen: “Als dessert kan je clafoutis met kersen maken” maar dit recept staat er niet in! Of “mix ratatouille tot een pasta” zonder dat er verteld wordt wat ratatouille is of hiervoor een recept gegeven wordt.
De index is op ingrediënten, wat weinig relevant is: zo krijg je bij ui bijvoorbeeld 25 verwijzingen.
Tot slot zijn de illustraties onaantrekkelijk en ouderwets, waardoor elke appetite appeal, toch cruciaal voor een kookboek, ontbreekt.