In de intro van dit prentenboek wordt er al verklapt dat het verhaal over dyslexie zal gaan. Net zoals de auteur/illustrator zelf heeft tien procent van de kinderen er last van. Het hoofdpersonage is Henk zelf. Hij geeft toe dat hij lezen en schrijven moeilijk vindt. Thuis krijgt hij geen hulp en tegen de bijlessen op school ziet hij op. Zo erg zelfs dat hij bang wordt voor de letters. Na een tijdje beseft Henk dat hij andere talenten heeft en gaat hij daarmee aan de slag.

In dit biografisch prentenboek wordt dyslexie op een duidelijke en eenvoudige manier uitgelegd. Ook de twijfels en onzekerheid waar je mee te maken krijgt worden in beeld gebracht. De illustraties zijn zeer luchtig gehouden en bestaan grotendeels uit eenvoudige lijnen. De tekst staat in een dyslexie-vriendelijk lettertype gedrukt. Logischerwijs neemt de tekst veel minder plaats in beslag dan de illustraties. Ook al is Henk onzeker en wil hij waarschijnlijk onzichtbaar zijn tijdens een taalles, toch is hij op elke bladzijde het enige mannetje dat volledig ingekleurd is, zodat hij wel opvalt. Hij valt op in de dingen die hij wel goed kan en graag doet. Als extraatje vind je op de binnenkant van de kaft nog andere bekende dyslectische personen die ondanks hun schrijf- en leesprobleem ze grootse dingen verwezenlijkt hebben. Een verhaal met een boodschap zonder te belerend te willen zijn. Een leuk boek voor dyslectische kinderen als steun, maar even goed eentje om aan anderen op een eenvoudige manier duidelijk te maken wat dyslexie is en hoe het voelt.