Het leven volgens Pippa Leeuwenhart

En minder belangrijke zaken als bodyscrub, touwhalsters en langeafstandsrelaties

In dit boek mogen we meegluren in het dagboek en het hoofd van Pippa Leeuwenhart. Leeuwenhart is niet haar echte naam. Het is een combinatie van 'Van Leeuwen', de naam van haar mama en 'Ligthart', de naam van haar papa. Pippa koos voor haar nieuwe naam omdat haar ouders gescheiden zijn.
Tijdens het weekend woont ze in de stad bij haar vader, diens vriendin Tessa en halfbroertje Hugo. Papa is zeer strikt in tegenstelling tot de moeder van Pippa. Tijdens de week woont ze bij haar op het platteland in een boerderij met haar lievelingsdieren: paarden. Bij mama gaat het er los en 'hippie-achtig' aan toe. Pippa geniet van de twee verschillende opvoedingsstijlen maar vooral haar vader ergert zich blauw aan mama’s ideeën. Tessa wordt net niet gedesinfecteerd als ze van de boerenbuiten komt. Pippa vreest dat deze ergernissen wel eens een vechtscheiding van de echtscheiding kunnen maken.
De enige constante in Pippa’s leven is haar zusje Poppy. Zij verhuist immers elke keer mee. Voor haar gaat Pippa door het vuur. Vooral tijdens de momenten bij mama kan Poppy die onvoorwaardelijke liefde gebruiken. Welke mama vergeet er immers de verjaardag van haar dochter te vieren? Gelukkig is Pippa er om deze situatie recht te trekken en een originele traktatie uit haar mouw te schudden.
De hoofdstukken in dit dagboek zijn genummerd en volgen elkaar op zonder noodzakelijk op een nieuwe bladzijde te beginnen. Deze hoofdstukken zijn ook wisselend qua lengte. Vooral de bedenkingen en de hoeveelheid belevenissen van Pippa zijn daar de oorzaak van. De veertienjarige meid denkt heel veel na, waardoor het dagboek soms wel heel filosofisch wordt. Tegelijk is er ook ruimte gemaakt voor de typische puberprobleempjes, bijvoorbeeld: hoe zal die eerste kus gaan? We worden uitgebreid meegenomen in het plannen en de uitvoering ervan. Deze originele manier van opbouw, en de grappige, zachtgekleurde illustraties zorgen ervoor dat het boek zeer vlot leest. De tekeningetjes mét bijschriften van Pippa zijn heel leuk om te ontcijferen; haar analyses en bedenkingen zijn heel treffend verwoord, met een haast volwassen inzicht in mensen en situaties.
Pippa heeft twee goede vriendinnen. Eentje in de stad: Phine en eentje bij de boerderij: Dorris. Bij die twee meiden kan Pippa altijd terecht, al is het op een hele andere manier. Met Dorris gaat ze op survivaltocht en zoent ze voor het eerst een jongen. Met Phine gaat ze shoppen, maakt ze bodyscrub en leert ze het internet kennen. Tijd om te filosoferen: hoe kan je je zo goed voelen bij twee compleet andere personen? Wanneer Dorris’ opa sterft, horen daar bedenkingen over God bij. Is ze wel welkom op de begrafenis want ze is nog nooit eerder in een kerk geweest. Of zou God net blij zijn dat ze toch eens naar een kerk gaat?
Verliefd zijn is nog zoiets om over na te denken. Kan je misschien verliefd zijn op verliefd zijn? Wanneer ben je echt verliefd? De jongen van de eerste kus is toch niet wat het hoort te zijn, maar als Pippa het uitmaakt, lukt praten (eigenlijk sms’en) ineens veel beter. Zou de skater uit de stad de kriebels in Pippa’s buik beantwoorden? Waarschijnlijk lezen we hier meer over in een volgend boek.
Papa trekt ondertussen aan Pippa’s mouw om definitief bij hen te komen wonen. Een idee dat ze niet kan loslaten. Er werd immers nooit naar haar mening gevraagd (niet bij de scheiding, niet bij het verhuizen, niet bij nieuwe vriend of vriendin, …) en nu zou zij zo’n beslissing moeten nemen. Op het einde van het boek staat haar besluit vast: er wordt helemaal niets beslist: alles blijft gewoon zoals het is.
Een boek dat vraagt om een vervolg. Ik ben alvast benieuwd en nieuwsgierig genoeg om verder in haar dagboek te lezen.