Het verdrag van de nacht

In de stad Agora wordt werkelijk alles verhandeld, van goederen en diensten tot gevoelens en mensenlevens. Mark en Lily werden verkocht en het toeval heeft hen samengebracht in de oude astrologietoren van de norse graaf Stelli en zijn kleinzoon, een dokter. Wanneer de dokter op zoek gaat naar een middel tegen de pest, wordt hij door de graaf uit huis gezet. Lily gaat met hem mee, terwijl Mark als hulpje wordt ingewijd in de astrologie. Hij beseft niet dat hij gebruikt wordt in een complot, maar weet eraan te ontsnappen en de graaf valt in ongenade, waarna Mark groot aanzien geniet en de toren als zijn eigendom mag beschouwen. Marks beslissingen zorgen echter voor veel problemen in het armenhuis van Lily.
In dit boek wordt een zeer aparte samenleving gecreëerd, die soms wat middeleeuws aandoet, maar ook moderne elementen bevat. De stad is ommuurd en behalve een select gezelschap weet niemand dat er buiten de muren iets bestaat. Ook voor de lezer blijft het geheel wat mysterieus. De wijken dragen namen van de dierenriem, maar verder is er weinig uitgewerkt rond het astrologie-thema dat wel overal aanwezig lijkt te zijn. Een systeem van handeldrijven houdt de gemeenschap in evenwicht. Lily’s controversiële ideëen brengen heel wat in beweging. Zij vindt dat je soms ook iets kunt doen zonder er iets voor terug te krijgen en heeft, gedreven door pure naastenliefde, een armenhuis opgericht. Nauwlettend wordt ze in de gaten gehouden. Maar ook Mark kan rekenen op de bijzondere belangstelling van de heersers van de stad. Hij mag dan wel een succesvol zakenman zijn, toch blijkt zijn leven onlosmakelijk verbonden te zijn met dat van Lily. De personages zijn goed uitgewerkt, maar af en toe is er een ommezwaai die maar moeilijk te volgen is. Als lezer voel je aan dat het één en ander gemanipuleerd wordt, intriges zijn alomtegenwoordig, maar het wordt nooit helemaal concreet. Het wat abrupte einde is evengoed een nieuw begin.