Naast de trap ligt een aangelijnde hond te wachten op zijn baasje. Van daaruit ziet hij verkleedde kinderen, een kat, auto’s, een vliegtuig, een jongen met een goudvis, een wesp, een man die een vogel probeert te lokken. Dan valt hij in slaap en ziet alles terug in zijn droom, zij het in andere samenstellingen.

Het op het eerste zicht eenvoudige verhaaltje eindigt bijzonder fantasierijk, in de droom van de hond. Het is bijzonder leuk daarin de dingen terug te vinden die de hond gezien heeft, maar dan met een nieuwe invulling. Zo verandert het beeld van een blije jongen die een boze goudvis in een plastic zakje draagt in een reusachtige blije goudvis met in zijn bek een zak waarin een naakte jongen zit. Heel leuk om met je kleuter te filosoferen over droom versus werkelijkheid, of over de verhouding tussen de vrije mens en het gevangen dier. Van bij de schitterende cover overtuigt Eduard Plancke je ongetwijfeld. Zijn prachtige illustraties vullen bijna elke bladzijde, met de werkelijkheid tegen een grijsbruine achtergrond en de droom tegen een zwarte. Ze zijn zeer gestileerd, in een sober kleurgebruik, maar toch met voldoende expressie. Langzaam zoom je uit, van hond naar volledig straatbeeld, om te eindigen in de chaos van de droom. Elke bladzijde bevat twee regels tekst, op rijm, die zich aardig laten voorlezen:

“Wafwap blijft lui liggen. Hij kijkt heel verveeld.
Naar de auto’s die draaien om ’t plein met het beeld.”