Hoogdringend

Hondje moet dringend, maar kleine zus zit al op zijn potje. Dat komt omdat Muis op háár potje zit en die zit daar omdat Kikker een plasje doet op het potje van Muis. Hondje rent langs alle potjes in huis, maar allemaal zijn ze bezet. Als de nood het hoogst is, is de redding nabij, al moet Hondje daarvoor wel iets heel bijzonders doen, iets waar hij uiteindelijk best trots op is.
Zoals gebruikelijk bij van Genechten, verloopt het verhaal eenvoudig en rechtlijnig, met toch een voor kleuters sterke spanningsopbouw. Wat de tekst bijzonder maakt, is het spel dat van Genechten speelt met de taal, van bezet over bezit, bezoek en bezig tot bezeten, met als vreemde eend in de bijt: beton. Van Genechtens tekeningen zijn meteen herkenbaar, met hun grote vlakken en expressieve dierengezichten. Op die gezichten en in de houdingen van de dieren zijn de emoties meteen herkenbaar, van onrust over spanning tot trots. Van Genechten werkt met weinig details en sobere decors, waardoor alle aandacht uitgaat naar de centrale verhaallijn. Wie goed kijkt, ontdekt toch allerlei leuke extra’s. Voor kinderen is het platgedrukte potje van de olifant grappig, volwassenen kunnen op het toilet een reproductie van Marcel Duchamps urinoir ontdekken.
'Hoogdringend' is een leuke aanwinst in de reeks prentenboeken over het potje. Bij het boek steekt een poster ‘Ik ga flink op het potje’, waarop je bijgevoegde stickers kunt kleven.