Dit is een heerlijk voorleesboek over een beer die zijn hoed kwijt is. Eerst denk je dat het weer zo een repetitief voorleesverhaal wordt over een beer die aan elk mogelijk dier in het bos gaat vragen waar zijn hoed is, maar dan blijkt dat de “sleur” al snel doorbroken wordt. De beer spreekt namelijk een konijn aan (met een felrode hoed op). Het konijn windt zich danig op: "Nee. Waarom vraag je me zoiets raars? Ik heb hem niet gezien. (...) En hou nou op met je gevraag." En de domme beer loopt gewoon verder naar de andere dieren. Tot hij op een bepaald moment de moed opgeeft en gaat liggen. Het rendier komt hem vragen hoe zijn hoed er eigenlijk uitziet en tijdens zijn beschrijving beseft hij plots dat hij zijn hoed wél is tegengekomen. Hij loopt terug voorbij alle andere dieren tot hij weer bij het konijn komt. En dan wordt het plots heel stil. Tot iemand hem komt vragen of hij een konijn met een hoed gezien heeft …
De sobere, veelal bruingetinte prenten in dit boek doen het contrasterende rood van de hoed extra goed uitkomen. En ook al zijn de prenten eerder sober, het verhaal is allerminst saai. Dit is echt een aanrader met veel visuele humor, ook voor volwassenen.