Je moet dansen op mijn graf

Hal is zestien en zoekend. Hij wil graag verder studeren, maar zijn vader ziet hem liever gaan werken. Hij wil graag literatuur studeren, maar iedereen zegt hem dat daar geen toekomst in zit. Hij is al heel zijn leven op zoek naar een boezemvriend, maar er heeft nog nooit iemand echt beantwoord aan zijn romantische ideaalbeeld daarvan. Zijn ogen gaan open wanneer hij in de godsdienstles geconfronteerd wordt met “die kwellende, verbijsterende zin die David uitroept bij de dood (Dood!) van Jonathan: ‘Uwe liefde was mij wonderlijker dan liefde der vrouwen’ (2 Samuel 1:26)”. (p. 50)
En dan leert Hal Barry kennen: een speelse halfgod, een levensgenieter, een spontane kerel die zich door zijn intuïtie laat leiden en voluit leeft. Kortom, de tegenpool van Hal die veel ernstiger is, voorzichtig, geremd, bedachtzaam, introvert en geobsedeerd door de dood. Hal valt compleet voor Barry, elke minuut zonder hem is waardeloos. Zijn liefde is zo obsessief dat ze Barry verstikt, en Barry uitbreekt door vreemd te gaan, eerst met een andere jongen, dan met een meisje. In de ruzie die daarop volgt, ontploft Hal. Hij slingert Barry niet alleen verwijten maar ook voorwerpen naar het hoofd. Barry gaat hem achterna op de motor en vliegt van de weg.
Nadat het ongeluk een abrupt einde maakte aan hun zeven weken durende relatie moet Hal zijn belofte nakomen: dansen op Barry’s graf …
Het boek begint en eindigt met een krantenartikel over de grafschennis. Daartussen komen stukjes verslag van een maatschappelijk werkster, en het relaas van de gebeurtenissen door Hal zelf op papier gezet. Dat het verhaal afloopt met de dood van Barry, weet je als lezer van bij de aanvang. Het boek gaat meer over hoe het zover is kunnen komen. Of zoals Hal het op een bepaald moment formuleert in zijn relaas: “Als je alleen geïnteresseerd bent in de wat-er-verder-gebeurde-brokken van dit verhaal, sla dit dan maar over …” (p. 12). De vertelstructuur, een verhaal opgeknipt in veertig stukjes, vanuit verschillende standpunten en niet chronologisch gerangschikt, maakt het boek niet makkelijk, maar wel bijzonder boeiend voor wie dit smaken kan.