Kleine Man en God

Op zijn dagelijkse ochtendwandeling ontmoet Kleine Man, God. "Niet dé God maar gewoon een god." God zegt dat er heel veel goden zijn en vraagt hoe Kleine Man zich God voorgesteld had. Stereotiep antwoordt hij: 'Groot, oud, met een lange witte baard, een strenge blik ...' Alleen de houding van God stemt overeen het beeld dat Kleine Man van God had: hij heeft ook zijn handen op de rug. God moet verschrikkelijk hard lachen en toont welke gedaanten hij allemaal kan aannemen. Bij King Kong wordt de Kleine Man bang, wat helemaal niet de bedoeling van God is. Kleine Man nodigt God uit om bij hem thuis een omelet te komen eten. God laat zich uitleggen wat een omelet is. Daarna gaan ze zwemmen maar God zwemt niet, hij loopt over het water. In bomen klimmen kan God ook niet maar vliegen kan hij wel. Ze praten tot de nacht valt. Dan zegt God dat hij naar huis moet waar zijn vrouw op hem wacht. Hier staat een eigenaardige zin: "De een daalt uit de boom, de ander uit de hemel." Ik begrijp niet goed wat de auteur ermee bedoelt. Bij het afscheid blijkt God te weten dat de Kleine Man Theo heet, wat ook god betekent. Bij de afwas bedenkt Theo: "Er zijn zo van die dagen die je voor eeuwig veranderen." En Man-God komt bij Vrouw-God; zij vraagt hoe zijn dag was en of hij niet één van zijn verrukkelijke omeletten zou bakken voor het avondeten. Hij wist dus toch wat een omelet was, maar in een boom klimmen zoals Theo, dat kan hij nog niet.
Dit is een verhaal dat moeilijk te plaatsen is. Het is opgedragen aan 'Théodore en alle kleine mannen', het zou dus een spelen met de betekenis van Theo kunnen zijn. Anderzijds wordt God voorgesteld als een gewoon iemand, zij het met hier en daar bijzondere gaven. Hij heeft zelfs een vrouw die zich Vrouw-God mag noemen. Bovendien is het een god, niet dé God, wat hem beschikbaar maakt voor alle mensen. Theo en God kunnen het bijzonder goed met elkaar vinden zodat Theo het een dag vindt die je voor eeuwig verandert: een godservaring? Het mag duidelijk zijn dat over dit boek veel interpretaties mogelijk zijn. Is het ook bevattelijk voor kinderen en zo ja, vanaf welke leeftijd? Moet je hen begeleiden of hen er gewoon laten uithalen wat ze kunnen of willen?
Kitty Crowther slaagt er telkens weer in enorm veel expressie in haar potloodtekeningen te leggen. Ze zijn hier ook heel grappig.