Dit prachtige boek opent met drie oude raven op een tak in de eikenboom. De eerste klaagt dat er ook nooit iets gebeurt. De tweede valt de eerste bij. De derde herinnert zich echter Kleine Raaf. En de oude raaf vertelt het verhaal van Kleine Raaf die naar de maan vloog.
Zoals het spreekwoord zegt: In mei leggen alle vogels een ei. En zo ook de raven. Maar het was al bijna juni. Uit alle eieren waren kuikentjes gekomen. Maar in één ravennest lag nog een ei. Toen dat ei eindelijk begon te barsten, bleek er iets piepkleins in te zitten.  En dit piepkleine wezentje was Kleine Raaf. Kleine Raaf werd echter met de woorden ‘Wat een scharminkel’ en ‘Moet dat nou een raaf worden’ welkom geheten. Kleine Raaf werd door de andere raven geplaagd, getreiterd, gepest en uitgedaagd. Maar Kleine Raaf mocht dan wel klein zijn, hij was ook dapper. Hij bleef oefenen tot hij als de beste kon vliegen.
Maar zelf dat volstond niet om te mogen meespelen. De raven wilden dat hij eerst naar de maan zou vliegen.  En Kleine Raaf probeerde naar de maan te vliegen...
'Kleine Raaf vliegt naar de maan' is een prentenboek om U tegen te zeggen. Dit prentenboek kaart op een ontroerende manier het thema anders zijn aan en toont dat anders zijn niet betekent dat je dan minder bent dan anderen. De betoverende illustraties werden met slechts vier kleuren ingekleurd. Eenvoud siert!! De tekeningen zijn erg sprekend en vertonen vaak verrassende perspectieven.
De tekst is of in zwarte inkt op een witte achtergrond of in witte inkt op een zwarte achtergrond weergegeven.
Een zilveren pluim voor Marcus Pfister!!  (Wie het boek leest, weet wat ik bedoel.)