In dit poëzieprentenboek speelt Dries verstoppertje met zijn zus Lies. Dries doorloopt daarbij alle kamers van het huis en nodigt je uit om heel aandachtig te kijken: naar de poes die op elke bladzijde ergens wel een hoekje opzoekt, naar de figuren op de trap, de schilderijtjes aan de muur, de koekjes die van de bakplaat zijn verdwenen. De gedichten nodigen daartoe uit, maar soms ook niet, en hier en daar zijn het gewoon bekende kinderliedjes als 'zakdoek leggen' of 'hoedje van papier'. Het geheel is nogal verwarrend. Er wordt iets van je verwacht als lezer, maar je hebt niet meteen helemaal door wat allemaal. De teksten zijn niet echt van hoog niveau. De illustraties wel: niet de kinderfiguren, maar wel de mooie interieurbeelden in schitterende kleuren, vol details en knipoogjes.