Rani werd geadopteerd toen ze nog heel klein was. In dit boek reist ze samen met haar adoptiefouders naar haar geboortedorp in India, om meer te weten te komen over haar biologische moeder en haar familie. Haar mama leeft niet meer maar Rani wil op bezoek gaan bij haar twee broers, Palin en Sabal, om zo toch een beeld te krijgen van wie haar moeder was. Rani is heel onzeker over deze ontmoetingen. Met Palin klikt het meteen. Rani voelt zich goed bij deze warme, vriendelijke man. De ontmoeting met Sabal verloopt moeizamer. Maar uiteindelijk blijken Sabal en Rani meer gemeen te hebben met elkaar dan ze op het eerste zicht durven vermoeden.
Tijdens haar verblijf wordt Rani voortdurend geconfronteerd met het verschil tussen haar thuisland en haar geboorteland. Ze maakt zich zorgen of ze zich ooit thuis zal voelen in het land van haar mama. Wanneer Rani beslist om een poos alleen, zonder haar ouders, bij haar broer te verblijven, opent dit vele deuren.
In dit boek krijgt Rani antwoord op de vraag waarom haar moeder haar afgestaan heeft voor adoptie. Ze ontdekt dat haar moeder een  tempeldanseres was, die buiten haar wil in de prostitutie gedwongen werd, net als haar zus. Haar zus verliest het leven en haar moeder sterft uiteindelijk van verdriet omdat ze haar dochter niet heeft kunnen beschermen. Ze wil voor Rani een andere toekomst en geeft haar op voor adoptie.
Rani ontdekt hoe moeilijk haar familie het, als dalits, heeft binnen het kastensysteem in India. Uiteindelijk trekt Rani samen met haar familie ten strijde tegen het onrecht dat dit systeem veroorzaakt. Wanneer ze op het einde van het verhaal terug naar het westen afreist, voelt ze zich een echte dalit, die niets liever wil dan het Westen wakker te schudden voor al het onrecht dat er gebeurt in haar geboorteland.
'Kus uit India' is het vervolgverhaal op 'Dansen op blote voeten'. Je kan het boek echter los lezen. De informatie die je in het eerste boek hebt verkregen kan soms wel verrijkend zijn maar heb je niet echt nodig om helemaal op te kunnen gaan in dit verhaal.
Nicole Derycker vertelt dit verhaal vanuit verschillende perspectieven wat het lezen boeiend maakt: je hebt de relatie van Rani met haar ouders; haar vriendschap met Bram, haar rakhibroer (=sterke vriendschapsband), Cor, haar vriendje; Anna, haar goede vriendin; Ram, een Indiase jongen en niet te vergeten haar hechte relatie met haar oma. Rani stuurt hen vanuit India regelmatig mails. Door de mails en de informatie uit haar reisdagboek krijgen we een beeld van wie Rani is, met welke twijfels ze zit en hoe zij kijkt naar heel het gebeuren.
Doorheen het verhaal krijg je veel informatie te verwerken over India en de Indiase cultuur.
Ik vond het verhaal heel vlot geschreven en ik had niet de indruk, in tegenstelling tot het vorige boek, dat het verhaal omwille van de boodschap geschreven was. Het informatieve aspect zit erin verwerkt maar het verhaal primeert. Ik heb het met veel plezier uitgelezen.