Luna is net verhuisd. Ze voelt zich alleen en verdrietig. Ze wil graag in de tuin spelen, maar heeft nog geen vriendjes. In de tuin van de buren zijn kinderen aan het voetballen. Ze roept naar de kinderen, maar ze zeggen niets terug. Luna vindt dat echt niet leuk. Wanneer de bal over de haag vliegt, verstopt ze hem gauw ...

Alle personages in dit boek zijn dieren die worden voorgesteld als mensen. Ze lopen rechtop, dragen schoenen en spelen voetbal. Peuters houden daarvan. De illustraties zijn in verschillende perspectieven getekend en nemen meestal de dubbele pagina in beslag. Luna voelt zich verdrietig, eenzaam, blij. Nochtans merk je weinig verschil in emotie op het gezicht van Luna. Er worden steeds dezelfde kleuren gebruikt, namelijk groen en blauw. Ze zijn eenvoudig en nostalgisch. Alles is in een sobere stijl, heel eenvoudig en goed herkenbaar, geïllustreerd. De tekst is kort en gemakkelijk te volgen. Het lettertype is duidelijk. De inhoud van het verhaal is nogal mager en alhoewel de tekeningen duidelijk zijn, vrees ik dat de kinderen er vlug op uitgekeken zullen zijn.