Mammoet

(over Theo, een van de beste jongens ooit)

Dit is het verhaal van Theodore Bob Prinsel de Eerste. Zeg maar kortweg Theo. Theo is een bijzondere jongen, of dat vinden zijn ouders tenminste. En net omdat hij zo bijzonder is, willen zijn ouders dat Theo alle talenten benut die hij heeft. Er worden geen vijf minuutjes per dag verspild aan lummelen of luieren bij Theo. Integendeel, elke dag heeft een strakke planning die nauwgezet gevolgd dient te worden onder het toeziend oog van Nannie Beenhaar. Theo is zo bijzonder dat je geen hobby kan opnoemen die hij niet beoefent: dansen, zwemmen, yoga, rekenen, zingen, zwaardvechten, pianospelen ... Meestal zijn ze thuis met drie: mama, papa en Theo. Soms is Ada er ook bij, Theo’s grote zus die sinds het ongeval niet meer altijd thuis woont.

Een prachtig verhaal over een jongen die thuis op materieel vlak niets tekort komt. Hij woont in een riante villa met een gigantische tuin met zwembad, wordt overdag in de gaten gehouden en geëntertaind door een nanny (mét beenhaar), er is voldoende plaats in de garage voor wel vier auto’s en zeven fietsen én het tuinhuis heeft een zolder. Waar Theo ook over beschikt, is een ongebreidelde fantasie. Jammer genoeg krijgt hij weinig tijd om daar iets mee te doen. Alle kleine momentjes waarop hij toch iets met die fantasie aankan, benut hij. Op een schitterende manier word je als lezer en toeschouwer hierin meegesleurd dankzij de prachtige illustraties. Een verhaal dat sowieso al vol humor zat wordt nu nog prettiger om lezen. Het gehele concept geeft de lezer ook een weemoedig en zelfs een zwaarmoedig gevoel, verborgen in een grappige en avontuurlijke vermomming. Het leven van deze bijzondere jongen is best zielig. Hij heeft alles, maar hij mag niets ... Wat er met zijn zusje is gebeurd, wordt niet verteld. Wel is duidelijk dat ze een ongeval heeft gehad, dat ze nu in een rolstoel zit en dat ze niet meer altijd thuis woont. De suggestie is inderdaad dat het ene en het andere met elkaar te maken hebben. Zo wordt het verhaal meteen ook een aanklacht tegen ouders die vergeten zijn dat ze hun kind ook kind moeten laten zijn.

Ik heb genoten van dit verhaal dat wat mij betreft echt alles heeft: spanning, humor, liefde, warmte, vriendschap, verdriet ... Dat in combinatie met het geweldige beeldverhaal is om van te snoepen. Mammoet moet je beleefd hebben!

Kleine opmerking: volgens mij staat p. 75 echt op zijn kop ... Kan jij ontdekken waarom? 

 

(De Kraggkaken hebben Theo en Marga ondersteboven vastgebonden!)