Merelien P. Stuiterbeek de Eerste stelt zichzelf voor in een lange, onderhoudende monoloog. Op een grappige manier vertelt ze over haar vriendschappen met Bart Bakker en Olijf Pingel, over haar broertje Albert en haar vader die volgens haar op haar hond lijkt, over haar muizen Flora en Dora, maar vooral veel over zichzelf. De lezer komt heel wat over deze levendige kleuter te weten. In één hoofdstuk somt ze alles op wat ze kan, een ander is dan weer getiteld “Wat ik wil worden”. Ze wil graag ontdekkingsreiziger worden en ontmoet daarbij “de Lien”, een fantasiedier dat uitgebreid wordt voorgesteld en af te toe in het boek opduikt en ze reist ook naar het “Land van de Duizend Alberts”. In hoog tempo word je helemaal meegesleept in Mereliens wonderlijke gevoels- en gedachtenwereld. Naast haar bizarre avonturen, komen ook serieuzere onderwerpen in een kinderleven aan bod. Merelien lijkt wel het zusje van Klaartje Boon. De stijl, de typografie, de nonchalante illustraties en ook de absurde onderwerpen waar beide meisjes het over hebben, vertonen heel wat overeenkomsten. De stukken tekst zijn soms wat lang en volgen een nogal warrige verhaallijn, te wijten aan de gedachtesprongen en de vele associaties, die verwijzen naar eerdere elementen in het boek. Tweekleurige, grappige, kinderlijke illustraties zijn in heel het boek doorheen de tekst verweven en vormen een wezenlijk onderdeel van het geheel. Een innemend cadeauboek in een mooi verzorgd, klein formaat met op de cover Merelien met een onderbroek op haar hoofd. Voor voorlezers met veel verbeelding en kinderen met een onbeperkte fantasie.