Elke morgen is het hetzelfde liedje: Mieke wil niet naar school. Ze huilt en heeft pijn. Pijn in haar buik. Mama en papa weten niet wat ze kunnen doen. Zelfs de dokter kan niets vinden. Maar kleine Max weet het wel: het is Janus de Haas. Hij pest Mieke altijd. Algauw geeft Mieke toe. Janus pest haar inderdaad heel erg. Hij zegt dat ze lelijk is en stom en dat ze niets kan. Papa weet er wel iets op, mama heeft ook een tip en zelfs de dokter geeft goede raad. Maar het is kleine Max die Mieke echt helpt. Hij vindt Mieke goed zoals ze is. ‘Het belangrijkste is dat je weet wie je bent en wat je kunt’, zegt hij. Maar dan volgt de confrontatie met Janus. Mieke heeft het erg moeilijk maar bijt door met de steun van Max. Als de grote stap gezet is, voelt Mieke zich enorm opgelucht en voor Max is ze een echte heldin. Over pesten zijn al veel boeken geschreven. Ook hier wordt vanuit het klassieke patroon vertrokken. Mieke wordt gepest, zwijgt, stort uiteindelijk in en krijgt hulp. Jammer toch dat het altijd zo ver moet komen! Het is vreemd dat al die voorgaande signalen niet herkend en begrepen worden… De climax is te ongeloofwaardig: Mieke die met de hulp van een al even kwetsbaar kind het heft in eigen handen neemt en zonder boe of ba de pester voor schut zet. Het zou mooi kunnen zijn, maar helaas is dit in de realiteit niet of zelden mogelijk. Het verhaal is goed opgebouwd en de illustraties ondersteunen Miekes emoties enorm. Ook wordt de tekst vaak in andere lettertypes of richtingen gezet om de woorden kracht bij te zetten. Dit opzet is zeker geslaagd en geeft het boek iets extra’s. Verder vind je in deze uitgave nog een ganzenbord. Hierin komen de verschillende etappes en de personages van het verhaal terug. Dobbelstenen en pionnen moet je zelf knutselen. Alles wordt duidelijk uitgelegd. Je krijgt ook nog uitleg over de “held of heldin van de dag medaille”. Die kan je maken voor de winnaar van het spel of voor een vriend(innetje) dat held(in) van de dag mag zijn.