Mijn eerste atlas

In deze atlas voor peuters en kleuters wordt per dubbele pagina telkens een ander werelddeel getoond, met de belangrijkste bezienswaardigheden en de dieren die er wonen. De grenzen van de landen werden niet getekend, en de illustraties zijn heel simplistisch met weinig details. Gelukkig staat de naam van het gebouw of het dier er steeds bij vermeld. De tekeningen zijn duidelijk op een doelpubliek van jonge kinderen gericht. Vaak worden vooraanzicht en profiel gemixt in een afbeelding. Peuters kunnen zeker een aantal dieren herkennen. Kleuters herkennen heel misschien ook de Eiffeltoren (Parijs), de Chinese muur, Christus de Verlosser (Rio de Janeiro), Machu Picchu (Peru) of de Kilimanjaro (Tanzania). De buitenkant van het boekje is zacht en afwasbaar. Ook de rest van het kartonboekje kan wel een stootje verdragen en is door de afgeronde hoekjes leuk voor peuterhandjes.

De vlag dekt de lading echter niet. Het boekje wordt immers verkocht als eerste atlas. Waar is er dan een overzicht aan de hand van een wereldkaart? Voor een peuter zullen enkel de dieren herkenbaar zijn. Kleuters kunnen uitleg krijgen over de bezienswaardigheden. Ik vermoed dat de meeste peuters en kleuters deze gebouwen nog niet kennen. Zelfs volwassenen herkennen de illustraties niet altijd (denk maar aan Uluru, Sydney Opera House, Victoriawatervallen). Ook de ligging van de monumenten is niet altijd correct weergegeven. Een leuk boekje om de woordenschat van kinderen uit te breiden en om kennis te maken met de wereld, maar niet voldoende om een echte atlas genoemd te worden.