Mijn opa is een boom

Dit is een warm en humoristisch boek over ouder worden en Alzheimer. Tegelijk is het ook ontroerend. De liefde die het kleinkind voor zijn opa voelt, grijpt de lezer bij de keel. Het woord Alzheimer komt nergens in de tekst voor. We lezen eigenlijk vooral over de leuke dingen die het jongetje met zijn opa doet, zijn liefde voor vogels, zijn grapjes. Deze situaties werden afgebeeld in het geel en groen. Geleidelijk aan sluipen er af en toe rode elementen in de illustraties. Die verwijzen naar opa die achteruit gaat, die niet meer mee kan spelen en zelfs zijn kleinkind niet meer kan begrijpen. Zo zien we een rode zetel waarin opa “eventjes” gaat zitten en een rode gieter wanneer het kleinkind zijn opa (die wel eens een boom kan zijn) in leven wil houden door hem te laten drinken. Het is ontroerend om te zien hoe hij zijn best doet om zijn opa van toen, een boom van een vent, terug te krijgen. En hoewel dat niet lukt, noemt hij zichzelf toch een geluksvogel met een opa als de zijne.