Nino en Nina zijn twee jonge steenhouwers, druk aan het werk. Steenhouwen is niet gemakkelijk en wanneer de koning voorbij komt wenst Nino dan ook dat hij koning was. De wind verhoort zijn wens en maakt hem tot koning. Wanneer Nino en Nina door de paleistuin wandelen wenst Nino dat hij de zon was en ook die wens komt uit. Zo gaat het verder tot Nino uiteindelijk weer steenhouwer wil zijn. Samen maken ze een groot beeld dat sterk lijkt op Nino’s hoofd.
De prenten zijn tegelijk ingewikkeld en eenvoudig. Ingewikkeld omdat naast de twee figuurtjes Nino en Nina de achtergrond bestaat uit een soort labyrint van kleuren en Aziatisch getinte figuren, zoals draken en tempels. De kleurschakeringen spatten van het blad, nu eens geeltinten en rood, dan weer rood en paars, voortdurend wordt er gewisseld. Eenvoudig omdat de achtergrondfiguren voorts geen details meekregen, het zijn slechts kleurrijke silhouetten van hoe de echte figuren eruitzien. En ook het verhaal is eenvoudig, maar bezit in al zijn eenvoud toch een zekere kracht.
Het echtpaar Hoogstad en Wegman verwerkte dit keer de klassieke parabel van de steenhouwer. Deze maakt onder andere deel uit van Max Havelaars Multatuli. Ze slagen erin om een voor kleuters behoorlijk onbekend thema om te toveren in een fantasierijk prentenboek.