Ik ben niet zo tuk op de boeken die 'naar Max Velthuijs' verschenen, maar des te meer op heruitgaves of omnibussen van zijn hand. In 'Olifant en Krokodil' werden vier verhalen gebundeld rond de twee vrienden. Een aantal verhalen overlapt met de verhalen die in 'Het rode kippetje' zijn opgenomen. Zo is er 'Olifant en Krokodil' uit 1987, 'Krokodil en het meesterwerk' uit 1988, 'Olifant en de tijdmachine' uit 1990 en 'Een trompet voor Olifant' uit 1997. De verhalen zijn vrolijk en gebald geschreven, maar bevatten altijd een onderliggende boodschap (die je niet al te ver moet gaan zoeken). Zoals steeds ogen Velthuijs' prenten fris en spat de vriendschap ervan af. Ook de kenmerkende kaders - die hij overigens pas is gaan toevoegen toen hij op latere leeftijd dierenverhalen zou gaan schrijven - konden niet achterblijven. Max Velthuijs legde naar verluidt ook altijd een stukje van zichzelf in zijn dierenpersonages.Bbij 'Olifant en Krokodil' vind je zijn ondeugende en speelse kant terug.
Een leuk boek dat soms doet denken aan de verhalen van 'Kikker en Pad', ook al twee bovenstebeste vrienden.