Varkentje moet nog leren waarvoor het potje dient. Hij legt zijn drolletjes nu zowat overal; in bed, in een hoekje, soms een beetje, soms een hele hoop. En hij snapt echt niet waarom iedereen zo enthousiast is over dat potje.
De tekst in dit boek is evenwichtig verdeeld, op rijm en verrassend. Jammer genoeg werd varkentje in de prenten niet altijd consequent weergegeven; nu eens als tweevoeter, dan weer als viervoeter, nu eens in een bed (menselijk), dan weer in de wei (dierlijk). Dit zou jonge peuters in principe niet moeten verwarren, maar de kans zit er wel in. De grappige kuikentjes die op elke pagina voorkomen zorgen voor afwisseling en zijn dus een meerwaarde. De titel van het boek is ook een beetje ongelukkig gekozen, want hij doet denken aan een minder beleefde uitdrukking. Waarom werd er bijvoorbeeld niet voor 'potje' gekozen in plaats van 'pot'?
Het boek in zijn geheel kan echt niet overtuigen.