Lotte en Harm willen met hun fanfare aan een wedstrijd meedoen. Omdat de deelnemende fanfares eerst een jaar lang begeleid worden en ergens in de stad moeten gaan repeteren, hebben ze een probleem. Wekelijks heen en weer rijden om hun kinderen daarheen te brengen, zien de ouders namelijk niet zitten. Ze hebben een bus nodig en daarom doen ze maar met een andere wedstrijd mee, waarbij ze een filmpje moeten maken over een project waarvan alle mensen mee kunnen genieten. Die wedstrijd winnen ze, want de bus kan voor het hele dorp van dienst zijn. Nu kan de fanfare zich zonder probleem opgeven voor de fanfarewedstrijd, want ze zouden toch zo graag eens nieuwe kostuums hebben. Het boek schetst een aangenaam beeld van een plattelandsdorpje en de voor- en nadelen van daar te wonen komen goed aan bod. Verder is het echter een flets en ouderwets verhaal waarbij het aan spanning, avontuur en creativiteit ontbreekt. Het gegeven deel te nemen aan een wedstrijd om deel te kunnen nemen aan een andere wedstrijd is echt wel nonsens, zeker omdat het probleem halverwege het boek eigenlijk al niet meer bestaat is: de ouders gaan ermee akkoord hun kinderen naar de stad te rijden omdat ze het toch zo graag willen. Enkele bladvullende zwart-wittekeningen illustreren de tekst.