Dorus logeert samen met haar babybroertje bij oma en opa op de boerderij. Baby Bertje heeft het niet naar zijn zin. Dorus is het gehuil van haar babybroertje beu. Ze zet de dikke theemuts van oma op en holt naar buiten, weg van het lawaai. In haar haast zeult ze het tafelkleed in haar broeksband met zich mee. Een stier raakt nieuwsgierig door het doek en holt achter Dorus aan. Maar Dorus merkt niets op. Ze wandelt vrolijk verder en plukt bleomùen voor oma. Door de dikke theemuts wordt ze niets gewaar van wat er zich allemaal achter haar rug afspeelt. Gelukkig voor Dorus kent het verhaal een happy end, maar de stier komt er niet zo goed van af! Een kleurrijk boek met vrolijke tekeningen en een vrolijk verhaal, dat is wat dit boek kenmerkt. Het verhaal is origineel en af en toe best grappig door de capriolen van de stier. De prenten zijn in de typische stijl van de auteur getekend. De kleuren en de drukke motiefjes op het tafelkleed geven het boek een frisse, vrolijke toets.