Prins en ridder

Prins is heel knap, oprecht en spontaan en oud genoeg om zijn plek op de troon in te nemen. Maar het koninkrijk is veel te groot voor één persoon dus gaan ze op zoek naar de perfecte bruid. Hij moet echter halsoverkop terug naar zijn land omdat een draak alles in brand zet. Net wanneer hij het duel wil aangaan met het monster, verschijnt er een ridder die hem helpt de draak te verslaan. Prins en Ridder voelen in een flits dat ze voor elkaar gemaakt zijn en leefden nog lang en gelukkig.

Een sprookje dat start met Er was eens ... en eindigt met ... ze leefden nog lang en gelukkig doet vermoeden dat het weer eentje van de zovele is, maar toch is nu er een heel groot verschil. De prins moet trouwen, maar elke prinses dat aan hem wordt voorgesteld voldoet niet. Wanneer hij in de armen van Ridder belandt, weet hij wel precies dat dit zijn ware liefde is. Het fijne aan heel het verhaal is dat zijn ouders en de bevolking het meteen aanvaarden en ontzettend blij zijn dat hij iemand gevonden heeft. Het kost geen moeite als (jonge) lezer om hun liefde als vanzelfsprekend te aanvaarden. Ik moet wel toegeven dat ik, na mijn eerste enthousiasme voor wat meer diversiteit, ook wat teleurgesteld was. Nog steeds gaan de ouders er zomaar vanuit dat ze een bruid moeten zoeken en hoewel de huidskleur al wat verschilt zijn al die prinsessen net even groot, hebben ze hetzelfde ideale figuur en dragen ze allemaal de perfecte prinsessenjurk. Jammer dat de lijn van het anders-zijn niet wordt doorgetrokken.

Het verhaal wordt verteld in rijmvorm. Het geeft een goed tempo aan het boek zonder te hervallen in goedkoop rijmelarij. In grote letters staat de tekst duidelijk leesbaar en niet storend op elke pagina. De illustraties zijn levendig en kleurrijk, ze geven zeer goed de sfeer weer die er op een welbepaald moment heerst zoals de leegte die Prins voelt wanneer hij alle prinsessen ontmoet (enkel een witte achtergrond), de gele, warme gloed van de zon wanneer hij Ridder in de ogen kijkt (na de kille blauwe, stenige achtergrond van het gevecht) en de vrolijke mix van kleuren bij hun intrede in het land. De schutbladen verdienen een eervolle vermelding omdat ze op een heel eenvoudige en humoristische manier heel het boek samenvatten.