De vakantie loopt ten einde. Puck en Mika Weltevreden kijken hoopvol uit naar de komst van hun vader. Die verblijft al een tijdje in India, op zoek naar een bijzondere bruidsschat van een Indiase maharadja. Maar vader komt nog niet terug naar huis. Hij heeft de schat nog niet gevonden maar is zo dichtbij. Hij kan India nu niet verlaten. Zijn Indiase vriend, meneer Chutney, zal afreizen om de start van het nieuwe schooljaar in goede banen te leiden. Maar dat loopt iets anders dan gehoopt. De familie Weltevreden was, met hun slordige tuin, al een buitenbeetje in het dorp. De komst van meneer Chutney, een man met een tulband en een geit, verbetert hun aanzien niet. Vooral de burgemeestersvrouw bekijkt het duo met argusogen. Puck doet er alles aan opdat de buurtbewoners de aardige meneer Chutney zouden accepteren. Maar dat loopt niet van een leien dakje. Gelukkig is er mevrouw Kattebak. Zij geeft op tijd en stond Puck een zetje in de rug. Uiteindelijk is het meneer Chutney die verrassend uit de hoek komt en alle buurtbewoners overtuigt!
Dit verhaal is luchtig gebracht. Zelfs het kleurgebruik draagt daartoe bij. Een fluo-oranje kaft straalt je toe! Binnen in het boek worden zwart-wittekeningen opgehelderd met enkele fluo-oranje toetsen. Maar de onderliggende thematiek is allesbehalve luchtig: wat onbekend is, is onbemind. Je hebt wel even tijd nodig om in het verhaal te geraken. Vooral als volwassene had ik het even moeilijk. Een pratende vogel is blijkbaar heel gewoon. Of het feit dat twee kinderen een zomer alleen doorbrengen ... Als volwassene ga je meteen op zoek naar redenen en vraag je je af wie er op hen let, enzovoort. Na enkele pagina’s lukte het me om in het verhaal te geraken, zonder kanttekeningen. En dan lees je een fijn geschreven, met momenten grappig verhaal over een heel prominent aanwezig thema in onze maatschappij. Een boek met een hele fijne boodschap ook.